ساختمان های هوشمند

ساختمان های هوشمند دارای ساختاری بسیار مرتبط بوده که برای استفاده کامل از منابع طراحی شده اند. آنها از طراحی تا عملکردشان، با بهره وری انرژی و بهینه سازی فضا تعریف می شوند. امکاناتی که آنها در معماری ارائه می دهند نیز بی پایان است.

بهینه سازی انرژی، توسعه پایدار و استفاده حداکثری از منابع تکنولوژیکی از ویژگی های اساسی ساختمان های هوشمند است. با اتومات نمودن بسیاری از فرآیندها و سیستم ها در داخل ساختمان، و از طریق نوآوری در فناوری می توان در مصرف انرژی و آب صرفه جویی کرد.

از یک طرف، این فرآیند اتومات سازی به ساختمانها این امکان را می دهد تا ضمن اینکه مصرف خود را افزایش می دهند، مصرف کننده انرژی تولید شده توسط خود باشند، و از طرف دیگر، تولید اضافی را به داخل شبکه تخلیه نمایند. اتصال دهندگی امکان جمع آوری مقدار زیادی داده برای ارزیابی و تنظیم میزان انتقال انرژی به سیستم های مختلف ساختمان، بهینه سازی منابع و جلوگیری از اتلاف آن را فراهم می آورد. داده ها انواع اطلاعات را جمع آوری می کنند و در حال تبدیل شدن به یک روند مرتبط هستند زیرا می توانند میزان سلامتی افراد یا شیوع ویروس ها و عفونت ها را اندازه گیری کنند.

BMS یا سیستم های مدیریت ساختمان امکان نظارت و تفسیر مجموعه داده ها برای ارتقا کیفیت زندگی افرادی که از ساختمان استفاده کرده یا در آن زندگی می کنند را فراهم می نمایند. از صفحات خورشیدی که به عنوان نما و ذخیره انرژی استفاده می شوند تا نرم افزار تشخیص چهره و اندازه گیری دما، همه عناصر بخشی از مفهوم ساختمان هوشمند هستند. معماری نقش مهمی در بهینه سازی منابع ایفا می کند، زیرا با بهره گیری از ویژگی های طبیعی و جنبه های فضا، مصرف تهویه مطبوع، گرمایش و برق را کاهش می دهد.